​Daar is reeds genoegsame bewyse dat klimaatsaanpassing en -versagting, met inbegrip van die oorgang na netto-zero vrystellings, finansiële vloei verskeie keer so groot as wat tans waargeneem word, benodig. In hierdie praatjie hersien ek ʼn aandelevloei-konsekwente klimaatekonomiemodel en verduidelik die inherente onstabiliteit wat verband hou met die balansering van die effekte van die ekonomiese skade wat deur klimaatsverandering veroorsaak word en die finansiële las wat deur die voorkoming daarvan opgelê word. Dan lê ek ʼn modifikasie van die model voor, wat twee verskillende monetêre beleide in berekening bring wat deur sentrale banke geïmplementeer kan word om die stabiliteit van die stelsel te verbeter: groen kwantitatiewe verligting (dit wil sê, grootskaalse aankope van finansiële instrumente wat gebruik word om groen belegging te finansier) en groenkapitaalvereistes (dit wil sê, maatreëls wat beoog om lenings vir groen projekte meer aanloklik te maak vir banke om in hulle balansstate in te sluit). Ek illustreer ook die stabiliseringseffekte van hierdie beleide met voorbeelde wat volgens data gekalibreer is en soortgelyke voorstelle in die literatuur.

Meer besonderhede: https://bit.ly/3SLJ2WI