| MSc-student takel een van kwantumberekening se grootste uitdagings | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8502 | | MSc-student takel een van kwantumberekening se grootste uitdagings | Wiida Fourie-Basson | <p>As 'n leerder in Sovetjheza Hoërskool in die landelike dorpie Matshiding, Mpumalanga, onthou Unathi Skosana hoe verstom hy was toe die fisiese wetenskap-onderwyser die periodieke tabel-liedjie in Ndebele gesing het, of olifanttandepasta uit 'n mengsel van waterstofperoksied, skottelgoedseep en 'n paar druppels voedselkleursel opgetower het.<br></p><p>Dit is waarskynlik dan ook geen wonder nie dat, toe hy in sy derde jaar aan die Universiteit Stellenbosch blootgestel is aan kwantummeganika, daardie verwondering met die natuurwetenskappe weer ingeskop het.</p><p>Vandag doen hy 'n MSc-graad in kwantumberekening en sy eerste navorsingsartikel, wat hy in samewerking met sy studieleier Prof Mark Tame geskryf het, is sopas in <a href="https://www.nature.com/srep/"><em>Nature Scientific Reports</em></a> gepubliseer – een van die mees gesaghebbende vaktydskrifte in die wetenskaplike wêreld. Die artikel, 'n bewys-van-konsep demonstrasie van 'n kwantumorde-vind-algoritme vir die berekening van die heelgetal 21, is reeds 350 keer afgelaai en in twee artikels aangehaal deur navorsers uit Singapoer, Maleisië, Sjina, Spanje en Duitsland.</p><p>Prof Tame, bekleër van die Suid-Afrikaanse navorsingsleerstoel in fotonika in die US se Departement Fisika, sê hy was verheug toe Unathi besluit het om voort te gaan met die werk wat hy as 'n BSc Honneurs-student begin het deur kleinskaalse kwantumalgoritmes op IBM se kwantumverwerkers te demonstreer.</p><p>'Vir sy MSc het Unathi besluit om te kyk na die vooruitsig om Shor se algoritme op die IBM -kwantumverwerkers te demontreer deur die getal 21 te faktoriseer. Hy is 'n baie intelligente en belowende navorser, en glad nie huiwerig om van die moeilikste uitdagings in kwantumberekening aan te pak nie," beskryf hy sy student.</p><p>Shor se algoritme, in 1994 ontwikkel deur die Amerikaanse toegepaste wiskundige Peter Shor, word beskou as een van die kroonjuwele in kwantumberekening. Deur die wette van kwantummeganika in te span, het die algoritme 'n totaal nuwe en doeltreffende manier vir priemfaktorontbinding moontlik gemaak. Met ander woorde, alle bekende klassieke algoritmes vir faktorontbinding se aantal stappe groei eksponensieel soos wat die getal se syfervoorstelling langer word – 'n probleem wat vinnig vir tradisionele rekenaars amper onmoontlik word om op te los. Daarom vorm die probleem van priemfaktorontbinding die grondslag vir die RSA-enkripsieskema waarop 'n rits kommunikasie-protokolle steun. </p><p>Unathi verduidelik: “Tradisionele rekenaars verwerk inligting wat in bisse (die binêre syfers '0' óf '1') gestoor word. In kwantumberekening kan 'n kwantumbis ook inligting as a '0' of '1' voorstel, maar die kwabisse reageer fundamenteel anders. 'n Kwabis kan terselfdertyd 'n kombinasie van beide '0' én '1' voorstel – dit word 'n superposisie genoem. Deur gebruik te maak van die superposisie-funksie en ander vreemde verskynsels in die wêreld van kwantummeganika, soos verstrengeling, is kwantumrekenaars van nature beter én vinniger as tradisionele rekenaars om sommige berekeningsprobleme op te los."</p><p>Maar, ondanks verskeie pogings oor die afgelope dekades om Shor se algoritme vir klein getalle soos 21 te realiseer, was die resultate vol “geruis" (<em>noise</em>) en nie juis betekenisvol nie.</p><p>Om hierdie probleem aan te pak, het Unathi eers probeer om Shor se algoritme in sy oorspronklike vorm op die nuutste IBM -kwantumverwerkers te realiseer. Ten spyte van vele pogings was daar nog steeds te veel “geruis" en die resultate nie baie oortuigend nie. </p><p>“Kwantumtegnologie is nog in 'n vroeë ontwikkelingsfase. Dit is hoofsaaklik te wyte aan die inherente onstabiliteit van die kwabisse, wat hulle vatbaar maak vir foute," verduidelik Unathi.</p><p>'In die praktyk is die kwantum-aard van kwabisse 'n tweesnydende swaard, omdat dit hulle uiters sensitief maak vir <em>ad hoc</em> invloede uit die omringende makro-omgewing. Hoe langer die berekening aangaan, hoe meer word die kwabisse blootgestel en uiteindelik verwoes dit die berekening en lewer dit onbetroubare resultate," gaan hy voort.</p><p>Die deurbraak het gekom toe hulle begin speel met die idee om Shor se algoritme vir die faktorisering van 21 te verkort deur die Toffoli-hekke te vervang – 'n universele logiese operasie wat gebruik word in tradisionele berekenings – met meer kompakte logiese hekke, gepaard met heelwat slim wiskundige formules.</p><p>"Ons was verstom oor die betroubaarheid van die resultate en het besluit om dit op te skryf en 'n artikel aan <em>Nature Scientific Reports</em> voor te lê," verduidelik prof Tame. Die artikel, getiteld "<a href="https://www.nature.com/articles/s41598-021-95973-w">Demonstration of Shor's factoring algoritme for N = 21 on IBM quantum processors</a>" is op 16 Augustus 2021 gepubliseer.</p><p>Prof Tame sê hy het reeds in 2019 begin om met IBM se kwantumverwerkers te eksperimenteer. Destyds was hy nie juis beïndruk nie. Sedertdien word daar egter gereeld nuwe verwerkers van hoër gehalte bekendgestel, wat hom laat besluit het om die gebruik daarvan vir sy nagraadse studente te oorweeg. Hy het 'n voorstel by die Universiteit van Witwatersrand ingedien vir die gebruik van die IBM-kwantumverwerkers onder die vaandel van die <a href="https://arua.org.za/about/">African Research Universities 'Alliance</a> (ARUA) – 'n netwerk van 16 van die voorste universiteite in Afrika.</p><p>"Toegang tot die IBM -kwantumverwerkers bied studente uit Suid -Afrika en Afrika 'n geleentheid om vaardighede in hierdie opkomende tegnologie aan te leer en te ontwikkel, en selfs 'n leidende rol te speel," sê hy.</p><p>Hy het onlangs begin om IBM-kwantumverwerkers in sy BSc Honneurs-lesings oor kwantuminligting in te sluit: “Studente kan kwantumberekeningstake op regte kwantumverwerkers uitvoer en hul resultate aan my voorlê om te kontroleer. In die toekoms hoop ek om die kursus ook vir nie-fisika-studente vanuit rekenaar- en datawetenskap oop te maak," voeg hy by.</p><p>Intussen is dit baie duur en tydrowend om die kwantumhardeware saam te stel wat nodig is om selfs kleinskaalse kwantumberekenings te doen.</p><p>Daarom pak Unathi nou 'n ander uitdagende taak aan: die bou van 'n bewys-van-konsep kleinskaalse kwantumrekenaar, gebaseer op die gebruik van ligdeeltjies (fotone). Die idee is om iets te bou wat soortgelyke resultate sal lewer as die IBM -kwantumverwerkers, maar op 'n manier wat beter geskik is tot die gebruik van fotone.</p><p>"Stel jou voor dat ons studente toegang tot ons eie kwantumverwerker kan gee," sê prof Tame. “Die studente wat meer teoreties ingestel is, kan hul idees onmiddellik op die proef stel, terwyl diegene wat belangstel in eksperimente met kwantummeganika, met die ware Jakob kan rondspeel."</p><p>Dit lyk asof Unathi meer as opgewasse is vir die taak, veral as hy noem dat hy inspirasie put uit individue soos <a href="https://www.britannica.com/biography/Eratosthenes">Eratosthenes</a>. Dié Griekse wiskundige en geograaf het tweeduisend jaar gelede die eerste meting van die omvang van die aarde gemaak, slegs op grond van die middagskaduwees tydens 'n dag-en-nag-ewening.</p><p>So wie sou sê dit is onmoontlik om jou eie kwantumverwerker in die Merensky-gebou hier op die US se kampus te bou!</p><p><strong>Onderskrif</strong></p><p>Op die foto, van links na regs, Prof Mark Tame en MSc-student Unathi Skosana van die Universiteit Stellenbosch se Departement Fisika. <em>Foto: Stefan Els</em> </p><p><strong>Media-onderhoude</strong></p><p>Prof Mark Tame</p><p>SARChI-navorsingsleerstoel in Fotonika, Departement Fisika, Universiteit Stellenbosch </p><p>E-pos: <a href="mailto:mstame@sun.ac.za">mstame@sun.ac.za</a></p><p>Kantoor: +27 (0)21 808 3375<br></p><p><br></p> |
| PhD-student in etnoplantkunde skitter op internasionale verhoog | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8495 | | PhD-student in etnoplantkunde skitter op internasionale verhoog | Media & Communication, Faculty of Science | <p>Kaylan Reddy (24), 'n PhD-student in die <a href="/afrikaans/faculty/science/botany-zoology/Pages/default.aspx">Departement Plant- en Dierkunde</a> by die Universiteit Stellenbosch, het sopas twee toekennings op internasionale kongresse ontvang. Die een is vir die beste plakkaat in etnoplantkunde by die 2021 Plantkunde virtuele konferensie wat deur die Botaniese Vereniging van Amerika aangebied is, en die ander een vir die beste PhD-aanbieding by die Internasionale Simposium vir Fitochemikalieë in Geneeskunde en Voedsel, wat deur die Vereniging vir Fitochemikalieë van Europa en die Vereniging vir Fitochemikalieë van Asië aangebied is.<br></p><p>Reddy, 'n eerstegenerasiestudent, het aanvanklik sy BSc-graad in Biochemie en Chemie aan die Universiteit Pretoria (UP) verwerf. Sy belangstelling in hoe jy die chemie van lewe by mense kon manipuleer, het gelei tot 'n HonsBSc in Medisinale Plantwetenskap by die UP onder die leiding van dr Gary Stafford. Dr Stafford het hom toe bekendgestel aan prof Nox Makunga by die Universiteit Stellenbosch se navorsing in etnobotanie. In 2020 is sy MSc-projek, onder leiding van prof Makunga, na 'n PhD opgegradeer. </p><p>Vir sy PhD-studies ondersoek Reddy die chemiese en genetiese verskille tussen ag verskillende spesies van die medisinale plant <em>Sceletium,</em> wat slegs in die Noord-, Oos- en Wes-Kaap voorkom. <em>Sceletium</em>, ook bekend as 'kanna' en 'kougoed', word reed dekades lank deur inheemse mense gebruik vir ontspanning, stresverligting en om die gevoel van honger en dors te onderdruk. Reddy hoop om die chemiese komponente wat in die <em>Sceletium-</em> genus voorkom en effektief is in die verligting van depressie- en angssimptome, te karakteriseer. Hy wil ook die mees effektiewe kombinasiesamestellings hiervan vind ten einde middels te kan ontwikkel wat uiteindelik vir die behandeling van angs en depressie gebruik kan word. </p><p>Die soeke na hierdie ontwykende spesie het 'n nuutgevonde liefde vir plante by hom laat ontvlam: “Hierdie plant kom nie algemeen in die natuur voor nie en is moeilik te vinde, aangesien hulle letterlik onder ander plante wegkruip. Sommige van hierdie spesies wat ek bestudeer, is laas in die 1980s gesien. Die meeste van die tyd moet ons mense van die omgewing se hulp inroep om te help met die opspoor van die plante. Verlede week het 'n 80-jarige man ons gehelp met die opspoor van 'n populasie <em>sceletium</em> wat groei in 'n omgewing waar hy as 16 jarige laas was," verduidelik hy. </p><p>Reddy is ook passievol oor wetenskapskommunikasie en deel gereeld sy werk op sy Instagram-rekening by @sceletium.sci.guy en op Twitter @Plant_Detective. Hy is ook die US se verteenwoordiger by die nasionale semi-finale rondte van FameLab 2021, waar hy oor medisinale plantwetenskap en geestesgesondheid praat.</p><p><em>Op die foto, Kaylan Reddy. Foto: Stefan Els</em></p><p><br></p> |
| Mikrobiese plantbioprosessering – wat kan ons by die koei leer? | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8496 | | Mikrobiese plantbioprosessering – wat kan ons by die koei leer? | Wiida Fourie-Basson | <p>Vir miljarde jare is Moeder Natuur alreeds besig om die herwinningsprosesse van materiaal te vervolmaak. Soos dit 'n goeie rentmeester betaam wat weet hoe om te bespaar, weet sy hoe om dít te vermy wat te veel of te min is. <br></p><p>Een van die beste voorbeelde van hierdie spaarsamige gedrag van die natuur, is die evolusie van herkouers: diere soos wildsbokke, boerbokke en beeste het 'n unieke verteringstelsel ontwikkel wat uit vier afsonderlike mae bestaan, wat selfs die gehardste grasse en blare in voedsame melk, wol en proteïene kan omsit. </p><p>Gril jy al net by die gedagte daaraan om jou kos op te bring, net om dit weer te kou voordat jy dit wéér afsluk? Beeste spandeer ongeveer ag uur per dag deur presies dit te doen! En daardeur help hulle hul mikrobiese gemeenskap (in hul spysverteringstelsel) om die rou plantmateriaal te verwerk. </p><p>'n Bees is derhalwe 'n natuurlike voorbeeld van gekonsolideerde bioprosessering waar sellulose (in plantmateriaal) gehidroliseer en omgesit word in verskeie produkte in een enkele houer - 'n bees. Wat kan ons dus by die natuur, en meer spesifiek beeste leer, wanneer ons te make het met 83 miljoen metrieke ton munisipale en landbou-afval wat jaarliks in Suid-Afrika gegenereer word?</p><p>Volgens mikrobioloë van die Universiteit Stellenbosch (US) se Departement Mikrobiologie, is die konsep van 'n bioraffinadery gebaseer op die vier-maag verteringstelsel van herkouers, moontlik die sleutel tot die totstandkoming van eenvoudige en robuuste, kleinskaalse bioraffinaderybedrywighede in Suid-Afrika en Afrika. </p><p><a href="/english/faculty/science/microbiology/research/wh-van-zyl">Prof Emile van Zyl</a>, uitgelese professor in mikrobiologie aan die US, sê eerstewêreldlande het betekenisvolle vordering oor die laaste paar dekades gemaak in die ontwikkeling van kapitaalintensiewe en gevorderde tegnologieë ten einde bio-etanol uit plantmateriaal te produseer. So lank as wat relatief goedkoop fossielbrandstowwe egter nog beskikbaar is, is die uitbreiding van hierdie tegnologieë op groot skaal nie kommersieel lewensvatbaar nie. </p><p>“Suid-Afrika en Afrika kan nie die groot kapitale koste van grootskaalse sellulose-etanol-aanlegte en die tegnologiese uitdagings wat daarmee gepaardgaan, bekostig nie," verduidelik hy. </p><p>Dit is waarom hulle in 'n oorsigartikel wat onlangs in die vaktydskrif <a href="https://www.mdpi.com/2073-4344/11/8/964"><em>Catalysis</em></a>, verskyn het, die rumen-mikrobioom vir anaërobiese verteringsprosesse voorstel. Tans word gemengde anaërobiese mikrobiese kulture gebruik om organiese materiaal af te breek ten einde hoofsaaklik biogas te genereer, maar meer navorsing is daarop gemik om die mees doeltreffende mikrobes te vind en die parameters vir hulle optimale funksionering te identifiseer. Die navorsers voer egter aan dat soogdierherkouers natuurlik ontwikkel het om plantmateriaal anaërobies te kan verteer. </p><p>Verder, in plaas daarvan dat biogas produseer word, stel die navorsers voor dat die laaste deel van die verteringsproses onderdruk word en mikrobiese gashere eerder gebruik word om organiese sure uit landbou-afval te produseer wat vir nywerhede belangrik is, soos: asynsuur, propionsuur, bottersuur, valeriensuur en kapronsuur. Gisbiotegnologie kan ook aangewend word vir die omskakeling van appelsuur in druiwe- en appelreste na melksuur, sitroensuur, fumiensuur en barnsteensuur wat van groter ekonomiese waarde is. Die huidige geldwaarde van organiese sure wissel byvoorbeeld tussen ongeveer US$600 per metrieke ton vir asynsuur, tot meer as US$2000 per metrieke ton koolstof 4-6 karboksielsuur. Met die stygende aanvraag na bioplastiek, behaal organiese polimere soos polilaktaat pryse van meer as US$3500 per metrieke ton.</p><p>Prof Marinda Viljoen-Bloom, een van die mede-outeurs, sê alhoewel die gebruik van rumen-mikrobes vir die vertering van plantmateriaal nie 'n nuwe konsep is nie, bly dit 'n uitdaging om die gekompliseerde interaksie wat in herkouers plaasvind, in 'n bioreaktor te probeer naboots. In die <a href="/english/faculty/science/microbiology/research/m-bloom-viljoen">Navorsingsgroep vir Biobrandstowwe</a> in die Departement Mikrobiologie, is hulle spesifiek besig om na maniere te soek wat waarde tot Suid-Afrikaanse afvalstrome kan toevoeg. Dr Sesethu Njokweni het in sy PhD-navorsing die anaërobiese produksie van vlugtige vetsure uit landbou-afval ondersoek, terwyl PhD-student Annica Steyn besig is met die ontwikkeling van 'n rekombinante gisstam wat appelsuur effektief in organiese sure van hoër ekonomiese waarde kan omsit. </p><p><strong>Did you know?</strong></p><p>Die belangrikste bronne van organiese afval in Suid-Afrika is suikerrietreste (5,35 miljoen metrieke ton), indringerplante (11,30 miljoen metrieke ton) en vrugte-afval (1,3 miljard metrieke ton). Mikrobioloë van die Universiteit Stellenbosch ondersoek die gebruik van soogdierrumen in die anaërobiese verteringsproses om sodoende organiese afval te kan afbreek in sy oorspronklike boublokke, waarna dit omgesit kan word in verskeie produkte van waarde. Dit is soortgelyk aan wat 'n koei doen met die prossessering van die ruvesel in plantmateriaal - dit word omgesit in die basiese boublokke waarop die produksie van melk berus. </p><p>Die artikel “Potential valorisation of organic waste streams to valuable organic acids through microbial conversion: a South African case study" verskyn in die vaktydskrif <em>Catalysis</em> en is aanlyn beskikaar by <a href="https://www.mdpi.com/2073-4344/11/8/964">https://www.mdpi.com/2073-4344/11/8/964</a></p><p><strong>Media-onderhoude</strong></p><p>Prof Marinda Viljoen-Bloom</p><p>Departement Mikrobiologie, Universiteit Stellenbosch</p><p>E-pos: <a href="mailto:mv4@sun.ac.za">mv4@sun.ac.za</a></p><p>Selfoon: 083 630 3815<br><br></p><p><br></p> |
| US-finaliste ding mee om wetenskap- en tegnologiepryse | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8486 | | US-finaliste ding mee om wetenskap- en tegnologiepryse | Corporate Communication & Marketing / Korporatiewe Kommunikasie & Bemarking [Alec Basson] | <p>Die Universiteit Stellenbosch (US) sal, soos vorige jare, weer goed verteenwoordig wees by die <a href="http://www.nstf.org.za/awards/about/"><strong class="ms-rteThemeForeColor-5-0">Nasionale Wetenskap- en Tegnologieforum (NWTF)/South32</strong></a> se toekennings vir 2020/21. Ses finaliste van die US sal op Donderdag 30 September 2021 om dié gesogte jaarlikse toekennings – Suid-Afrika se Oscars vir die wetenskap – meeding. </p><p>Die galageleentheid waar die toekennings oorhandig sal word, vind in hibridiese vorm plaas met uitsendings uit twee stede – Johannesburg en Kaapstad. Nadat die prysuitdeling verlede jaar ten volle aanlyn moes plaasvind, word die gebruiklike galadinee in Johannesburg vanjaar weer aangebied, en aangevul met 'n viering in Kaapstad sowel as uitsendings uit albei stede na 'n aanlyn gehoor op die NWTF se YouTube-kanaal. Dr Blade Nzimande, die Minister van Hoër Onderwys, Wetenskap en Innovasie, en die beskermheer van die toekennings, is genooi om as voorsitter op te tree.</p><p>Die NWTF/South32-toekennings word as die land se mees gesogte eerbewyse van hulle soort beskou. Die pryse erken, vier en beloon individue, spanne en organisasies se uitmuntende bydraes tot die wetenskap, ingenieurswese en tegnologie in Suid-Afrika. Mededingers sluit ervare wetenskaplikes, ingenieurs, innoveerders, wetenskapkommunikeerders, ingenieursvermoëbouers, organisasiebestuurders en -leiers, sowel as data- en navorsingsbestuurders in.<br></p><p>Volgens die organiseerders is dit 'n besondere eer om 'n finalis te wees in die lig van die gehalte van die benoemings elke jaar, die strawwe mededinging, en die toenemende belangstelling vanuit die wetenskap-, ingenieurswese- en tegnologiegemeenskap oor die jare.<br></p><p>Die US-finaliste (met hulle departemente of omgewings tussen hakies) en die kategorieë waarin hulle sal meeding, is soos volg:<br></p><p><strong><em>Toekenning vir lewenslange prestasie</em></strong></p><ul><li>Proff Soraya Bardien & Eileen Hoal (Afdeling Molekulêre Biologie en Mensgenetika)</li></ul><p><strong><em>TW Kambule-NWTF-toekenning vir navorsers</em></strong></p><ul><li>Prof Anton du Plessis (Departement Fisika en bestuurder van die fasiliteit vir X-straal-rekenaartomografieskandering)</li></ul><p><strong><em>TW Kambule-NWTF-toekenning vir ontluikende navorsers</em></strong><em> </em></p><ul><li>Dr Wynand Goosen (Sentrum van Uitnemendheid vir Biomediese TB-navorsing, Afdeling Molekulêre Biologie en Mensgenetika, Departement Biomediese Wetenskappe)</li><li>Dr Caitlin Uren (Afdeling Molekulêre Biologie en Mensgenetika). Dr Uren is ook 'n finalis in die kategorie <strong><em>Data vir navorsing</em></strong>.</li></ul><p><strong><em>Innovasietoekenning vir 'n korporatiewe organisasie</em></strong></p><ul><li>Die tegnologieoordragspan van Innovus, met leier en hoof dr Madelein Kleyn<br></li></ul><p><br><br></p> |
| Gedetailleerde analise van SARS-CoV-2 deur Afrika-wetenskaplikes in Science gepubliseer | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8467 | | Gedetailleerde analise van SARS-CoV-2 deur Afrika-wetenskaplikes in Science gepubliseer | Corporate Communication and Marketing / Korporatiewe Kommunikasie en Bemarking | <p><em>Wetenskaplikes en openbare gesondheidsamptenare in Afrika werk saam om genomika-opleiding en -fasiliteite uit te brei sodat die vasteland robuus op die wêreldwye pandemie kan reageer. As Afrika agtergelaat word, kan dit in 'n teelaarde vir nuwe COVID-variante ontwikkel.</em></p><p><em>Science</em> het vandag (9 September 2021) 'n uitvoerige ontleding van SARS-CoV-2-variante waaraan honderde Afrikawetenskaplikes en openbare gesondheidsamptenare oor die hele vasteland gewerk het, gepubliseer. Dít is die eerste groot bydrae deur Afrika se topwetenskaplikes om die vasteland se vermoë om genomiese data te skep en te ontleed, uit te brei.</p><p>Genomiese waarneming is noodsaaklik om SARS-CoV-2-variante te identifiseer en die wêreldwye openbare gesondheidsreaksie te rig. Toe die pandemie begin het, is Afrika ongelukkig gou agtergelaat. Weens sy brose gesondheids- en wetenskaplike infrastruktuur, swak koopkrag, en ontwikkelde lande se snelle opgaring van diagnostika en reagense, was Afrika kort voor lank die vasteland met die minste inentings ter wêreld. Die streek het toegang gekort tot die nodige tegnologie om die pandemie te bestry. </p><p>Om hierdie gaping te help oorbrug, het 112 Afrika- en 25 internasionale organisasies, in noue samewerking met die Afrikasentrums vir Siektebeheer en -voorkoming (“<a href="https://africacdc.org/">Africa CDC</a>") en die Wêreldgesondheidsorganisasie (WGO), kragte saamgesnoer en 'n uitvoerige ontleding van SARS-CoV-2-variante en -stamme in Afrika onderneem. Die omvattende <em>Science</em>-manuskrip beskryf die genomiese waarneming van SARS-CoV-2 in 33 Afrikalande en twee oorsese gebiede. </p><p>Dit toon dat die epidemies in die meeste lande weens verspreiding vanuit hoofsaaklik Europa ontstaan het, wat afgeneem het kort nadat internasionale reis die eerste keer verbied is. Namate die pandemie gevorder het, het voortgesette verspreiding in baie lande én toenemende mobiliteit egter aanleiding gegee tot die verskyning en Afrikawye oordrag van heelwat kommerwekkende en belangrike variante, waaronder B.1.351 (Beta), B.1.525 (Eta), A.23.1 en C.1.1/C.1.2. </p><p>Ondanks beperkte steekproewe, het die Afrikawetenskaplikes baie van dié variante geïdentifiseer wat tans wêreldwyd versprei. Die uitvoerige tipering van die variante en hulle impak op entstofgeïnduseerde immuniteit is uiters belangrik. Indien die pandemie nie in Afrika beheer word nie, kan entstofomseilingsvariante hulle verskyning begin maak, wat 'n ernstige uitwerking op die Afrika- én wêreldbevolking kan hê. Die bevindinge in hierdie belangrike publikasie beklemtoon dat Afrika nie in die internasionale pandemiereaksie agtergelaat moet word nie, anders kan dit in 'n teelaarde vir nuwe COVID-variante ontaard.</p><p>“Ons is ten sterkste daartoe verbind om die mees gevorderde tegnologieë in Afrika te gebruik om die virus na te spoor en te bestry. As die virus aanhou ontwikkel op die Afrikavasteland, sal dit uiteindelik 'n wêreldwye probleem word. Dit is ons morele plig om Afrika en die wêreld te probeer beskerm,"<strong> sê prof Tulio de Oliveira, 'n professor in bio-informatika wat aanstellings beklee aan die Universiteit Stellenbosch (US) se </strong><strong>Skool vir Datawetenskap en Rekenaardenke, die US se Fakulteit Geneeskunde en Gesondheidswetenskappe en die Fakulteit Natuurwetenskappe en ook direkteur is van </strong><strong>KRISP (KwaZulu-Natal Research Innovation and Sequencing Platform (KRISP) aan die Universiteit van KwaZulu-Natal</strong>. “Hierdie samewerking was besonder bevredigend. Ons het nie net ons Afrikadata onderling bespreek en ontleed nie, maar die projek het ook algehele kennisuitruiling behels. Alle ontledingsresultate is onder mekaar bekend gemaak en honderde ure is aan vermoëbou op die gebied van ontleding en dataskepping gewy sodat genomika gedesentraliseer en intyds in Afrika uitgevoer kan word."</p><p>“Die versterking van genomiese waarnemingstelsels oor die hele vasteland is deurslaggewend vir die vroeë opsporing en beheer van siekte-uitbrekings," sê <strong>dr John Nkengasong, direkteur van die Africa CDC</strong>. “Ons Instituut vir Patogeengenomika ondersteun lidstate reeds sedert die aanvang van die COVID-19-pandemie om hulle genomiese SARS-CoV-2-waarneming uit te brei om variante vroegtydig te kan opspoor. Die Instituut is besonder trots op hierdie samewerking en sal voortgaan om vennootskappe tussen openbare gesondheids-, akademiese en navorsingsinstellings te koördineer om patogeengenomika- en bio-inligtingsvermoë in Afrika te versterk." </p><p>Afrika het sedert die aanvang van hierdie samewerking sy genomiese waarnemingsvermoë aansienlik uitgebou, en die GISAID-databasis bevat tans 40 000 Afrikagenome. Die uitbreiding van genomiese reeksbepaling is 'n uitdaging wat die vasteland die hoof bied met die bystand van finansiers, die Afrika-unie/Africa CDC en die WGO, in noue samewerking met die Ministeries van Gesondheid, openbare gesondheidsinstellings en die wetenskaplike gemeenskap wat hierdie pan-Afrika-ontleding onderneem het.</p><p>“As ons mutasies en variante ignoreer, doen ons dit op eie risiko. Die Deltavariant is 'n wekroep. Dit onderstreep die belang van genomiese inligting, sowel as die dringende behoefte daaraan om Afrikawetenskaplikes met die nodige hulpbronne toe te rus om die evolusie van COVID-19 te ontleed," <strong>sê dr Matshidiso Moeti, WGO-streeksdirekteur vir Afrika.</strong> “Sonder hierdie ontleding kan variante ongemerk oor die vasteland en die wêreld versprei. Dít sal die akute fase van die COVID-19-pandemie verleng, nie net in Afrika nie, maar oor die hele wêreld." </p><ul><li>Die ooptoegangmanuskrip is op die <em>Science</em>-webtuiste te kry: </li></ul><p>Wilkinson et al. <strong>A year of genomic surveillance reveals how the SARS-CoV-2 pandemic unfolded in Africa, </strong><em>Science</em>, doi/10.1126/science.abj4336, 2021.</p><p><a href="https://science.sciencemag.org/lookup/doi/10.1126/science.abj4336">https://science.sciencemag.org/lookup/doi/10.1126/science.abj4336</a> </p><p> <br></p><p><br></p> |
| US-studente voer botoon by SA Wiskunde-olimpiade vir universiteite | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8453 | | US-studente voer botoon by SA Wiskunde-olimpiade vir universiteite | Media & Communication, Faculty of Science | <p></p><p>Ralph McDougall, 'n ingenieurstudent aan die Universiteit Stellenbosch (US) het vir die vyfde agtereenvolgende jaar die Hall of Fame van die ASSA Suid-Afrikaanse Tersiêre Wiskunde-olimpiade gehaal.</p><p>Ralph, wat tans 'n derdejaarstudent in elektriese ingenieurswese is, het reeds in sy graad 11-jaar die Hall of Fame gehaal, en was gesamentlik eerste in graad 12. In 2019 het hy weer die Hall of Fame gehaal, gevolg deur 'n eerste plek in 2020, and vanjaar 'n gesamentlik eersteplek met 'n telling van 18 uit 20. Die vraestel bestaan uit 20 relatief kort, gee-slegs-die-antwoord-probleme, wat binne die bestek van twee uur opgelos moet word.</p><p>Nog twee studente van die US het ook vanjaar die Hall of Fame gehaal. Jean Weight het 15 uit 20, en Danielle Kleyn 12 uit 20 behaal. Hulle albei is eerstejaarstudente in die BSc wiskundige wetenskappe-program.</p><p>Dr Dirk Basson, die US se Olimpiade-koördineerder en 'n dosent in die Afdeling Wiskunde, sê daar het vanjaar 'n rekord getal van 36 US studente deelgeneem. Nege van hulle het 'n punt van 10 en meer behaal, wat hulle in die top 30 uit 215 deelnemers geplaas het. Met hierdie hoë punte was die US eerste onder die deelnemende universiteite, wat die Universiteit van KwaZulu-Natal, die Universiteit Kaapstad, Universiteit Pretoria en die Universiteit van die Witwatersrand insluit.</p><p>Ralph sê die probleme wat in die Olimpiade gestel word, is gewoonlik oorspronklik en kom nie uit 'n vasgestelde sillabus nie. “Dit is soos geen ander eksamen nie. Deur deelname aan Wiskunde-olimpiades raak jy gewoond aan analitiese denke en om onkonvensionele probleme op te los. Ek glo dit speel 'n belangrike rol in die sukses van universiteitstudie," sê hy.</p><p>Die Suid Afrikaanse Wiskundige Vereniging (SAMF) administreer 'n hele aantal Wiskunde-olimpiades, wat die SA Wiskunde-olimpiade, SA Wiskunde-uitdaging, die PAN-Afrikaanse Wiskunde-olimpiade, asook die Internasionale Wiskunde-olimpiade insluit. Die SAMF se webwerf lys ook 'n magdom olimpiade-hulpbronne in die vorm van opleidingshandleidings en vorige kenmerkende olimpiadevrae.</p><p>Die US en ander Suid -Afrikaanse universiteite sal ook vanjaar vir die eerste keer aan die Simon Marais Wiskundekompetisie op 9 Oktober 2021 deelneem. Dr Simon Marais was 'n US -alumni en fisikus wat 'n prominente kontra-batebestuurder in Suid -Afrika en later in Australië geword het. Hy behou 'n lewenslange passievolle belangstelling in wiskunde en wiskundige probleemoplossing nadat hy in 1991 'n PhD in teoretiese fisika aan die Universiteit van Cambridge voltooi het. Hy is op 26 Februarie 2015 oorlede na 'n kort stryd met kanker. Die kompetisie bestaan uit twee drie uur lange vraestelle, onderskeidelik in die oggend en middag. Registreer voor 10 September by https://forms.office.com/r/0QUg1VNbm8.</p><p>Studente wat aan hierdie kompetisie of enige van die olimpiades wil deelneem, kan 'n e-pos aan dr Dirk Basson stuur by djbasson@sun.ac.za.</p><p>Op die foto bo, van links na regs: Jean Weight, Danielle Kleyn en Ralph McDougall.<br></p><p><br><br></p><p><br></p><p><br></p> |
| Groot hupstoot vir vaardighede in agrituinbou vir Kolleges vir tegniese en beroepsgerigte onderwys en opleiding | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8439 | | Groot hupstoot vir vaardighede in agrituinbou vir Kolleges vir tegniese en beroepsgerigte onderwys en opleiding | Media & Communication, Faculty of Science | <p>Motheo Kollege vir tegniese en beroepsgerigte onderwys en opleiding (TBOO) is die eerste TBOO Kollege in Suid-Afrika wat 'n tegnologie-gedrewe kweekhuistonnel gevestig het. Dit het ten doel om die TBOO-graduandi in die agrituinbousektor se vaardighede te ontwikkel en aanstelbaarheid te verbeter.</p><p>Dit is een van die mylpale van die gesamentlike drie jaar lange <em>Orange Knowledge Programme</em> van die Universiteit Stellenbosch (US) en die <em>Maastricht School of Management</em> <em>(MSM)</em> getiteld: “<em>St</em><em>rengthening Skills of TVET Staff and Students for Optimizing Water Usage and Climate Smart Agriculture in South Africa</em>". Hierdie projek word gefinansier deur die Netherlandse Universiteite-stigting vir Internasionele Samewerking (<em>NUFFIC</em>), deur middel van die Nederlandse Ministerie van Buitelandse Sake. </p><p>Die installasie van die kweekhuistonnel is die gevolg van 'n aantal assesseringsaktiwiteite wat navorsers van die US, Nederlandse kweekhuisdeskundiges wat deur MSM gekoördineer is, asook TBOO-personeel van Boland, Motheo en Vhembe Kolleges betrek het. Een van hierdie assesserings wat van Desember 2019 tot Januarie 2020 uitgevoer is, het die belangrikste industriegedrewe vaardigheidsvereistes in die privaat tuinbousektor in die domein van waterwyse agrituinbou uitgelig. Die beleggging in die kweekhuis sal dus die vaardighede van die TBOO-graduandi ontwikkel en daardeur hul aanstelbaarheid verhoog. </p><p>Tydens die oorhandiging wat op Vrydag 13 Augustus 2021 plaasgevind het, het prof Dipiloane Phutsisi, prinsipaal van <a href="https://www.motheotvet.co.za/plot32.html">Motheo Kollege</a>, die behoefte aan samewerking en kennisuitruiling beklemtoon ten einde suksesvolle opleiding in oesproduksie in die kweekhuis te kan bewerkstellig. Dr Rykie van der Westhuizen, 'n oesproduksie-spesialis, het die kweekhuis inspekteer en sy werking en funksionaliteit goedgekeur deur dit af te teken en amptelik aan Motheo Kollege te oorhandiging. Dr van der Westhuizen sal oor die volgende paar weke 'n kardinale rol speel in die inwerkingstelling van die kweekhuis en die aanvang van die tuinbou-opleiding van studente in die kweekhuis. </p><p>Mnr Brent Stevens van Vegtech, die verskaffers van die tonnel, het ook 'n aantal van die TBOO-personeel bekendgestel aan die tegniese aspekte van die kweekhuistonnel. 'n Ander kweekhuistonnel is intussen ook by die <a href="https://www.vhembecollege.edu.za/">Vhembe TBOO Kollege</a> in Limpopo voltooi, en 'n derde tonnel behoort teen November 2021 by <a href="https://www.bolandcollege.com/">Boland TBOO Kollege</a> voltooi te wees. </p><p><strong>Medianavrae</strong></p><p>Mnr Peter Makae</p><p>Bestuurder in die kantoor van die prnsipaal, Motheo TVET Kollege, Bloemfontein</p><p>E-pos: <a href="mailto:makaep@motheotvet.co.za">makaep@motheotvet.co.za</a></p><p><strong> </strong></p><p>Mnr Manuel Jackson</p><p>Programbeampte, Universiteit Stellenbosch Waterinstituut (USWI)</p><p>E-pos: jacksonm@sun.ac.za<br></p><p><br><br></p> |
| US se dr. Katherine de Villiers vereer vir uitnemende chemie-navorsing | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8441 | | US se dr. Katherine de Villiers vereer vir uitnemende chemie-navorsing | Media & Communication, Faculty of Science | <p>Dr. Katherine de Villiers (39) is vir die derde keer in haar akademiese loopbaan as chemikus deur die Suid-Afrikaanse Chemie-instituut (SACI) vereer vir haar uitsonderlike bydrae tot navorsing in hierdie veld.</p><p>Dr De Villiers, 'n senior lektor in <a href="https://www0.sun.ac.za/chemistry/kdev.php">bio-anorganiese chemie in die Departement Chemie en Polimeerwetenskap</a> by die Universiteit Stellenbosch (US), is die ontvanger van die 2021 <a href="https://www.saci.co.za/saci_awards.html">Raikes Medalje van die SA Chemie-instituut</a>. Die goud vergulde medalje tesame met prysgeld ter waarde van R2 500, word jaarliks toegeken aan 'n lid van die instituut wat jonger as 40 jaar oud is en wie se oorspronklike chemie-navorsing besonderse belofte toon. </p><p>Reeds as nagraadse student in chemie aan die Universiteit Kaapstad het sy in 2004 die die SACI James Moir Medalje ontvang as die beste HonneursBSc-student in chemie, en in 2008 het sy die SACI Nagraadse Medalje ontvang vir haar PhD-tesis wat sy op die ouderdom van 26 onder studieleiding van prof Timothy Egan voltooi het. In 2009 het sy by die US se Departement Chemie en Polimeerwetenskap as lektor aangesluit en in 2013 is sy bevorder tot senior lektor. </p><p>Dr De Villiers werk in die veld van bio-anorganiese chemie en in die besonder die rasionele ontwikkeling van antimalariamiddels wat die aseksuele bloedstadium van die malariaparasiet se lewensiklus teiken. Aangesien sy in Zimbabwe grootgeword het, het sy die verwoestende impak van malaria eerstehands ervaar. “Toe ek as honneurstudent besef dat my passie vir chemie 'n bydrae kan lewer tot die transformering van die lewens van mense wat die risiko loop om hierdie parasitiese siekte op te doen, het ek geweet dat ek my pad gevind het," skryf sy onlangs in 'n <a href="https://www.nrf.ac.za/content/women%E2%80%99s-month-2021-dr-katherine-de-villiers">blog vir die Nasionale Navorsingstigting</a>.</p><p>Siende dat sy in die onlangse verlede die ma van twee geword het: Christopher (4) en Caroline (2), het sy gekies om haar loopbaan vir eers in die stadiger baan voort te sit deur haar voltydse pos vir 'n vyfagste pos te verruil. “Alhoewel ek weet dat my loopbaan nou nie so vinnig gaan vorder soos in 'n voltydse pos nie, glo ek dat hierdie opsie my die tyd en ruimte bied om my werks- en gesinslewe te kan skei. Ek is mal oor my werk en sien uit na my daaglikse kantoortyd, maar ek wil ook 'n aktiewe rol in my kinders se lewe speel," sê sy. </p><p>Prof Peter Mallon, hoof van die Departement Chemie en Polimeerwetenskap, sê dit is 'n uitstaande prestasie. Vorige ontvangers van hierdie toekenning wat in die departement werksaam is, sluit in: prof Willem van Otterlo (2004), prof Erick Strauss (2013) en prof André de Villiers (2015).<br></p><p><br></p> |
| SACI-medalje vir top US chemiestudent | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8423 | | SACI-medalje vir top US chemiestudent | Media & Communication, Faculty of Science | <p>Kayla Heinrich van die Universiteit Stellenboch het die Suid-Afrikaanse Chemie-instituut (SACI) se gesogte James Moir-medalje ontvang as 2020 se beste honneursstudent in chemie aan die US. <br></p><p>Die Jame Moir-medalje word jaarliks toegeken aan die beste HonsBSc-student in chemie aan elke universiteit in Suid-Afrika. Om in aanmerking vir hierdie toekenning te kom, moet studente minstens 'n gemiddelde prestasiepunt van 75% behaal. </p><p>Kayla, 'n oudleerder van Fairmont Hoërskool in Durbanville, sê dat sy aanvanklik 'n genetikus wou word. Nadat sy egter as eerstejaar die fisika so geniet het, het sy besluit om van graadprogram te verander na biologiese laserfisika. En in haar derdejaar het sy uiteindelik die besluit geneem om oor te slaan na chemiesie biologie ten einde haar passie te volg. </p><p>“Ongelukkig het dit beteken dat dit my 'n jaar langer geneem het om my graad te verwerf. Na my derdejaar was ek seker dat chemie die vak vir my is en dat ek my studies vir 'n HonsBSc-graad wou voortsit. Ten spyte van die feit dat dit 'n groot uitdaging was, veral gedurende die COVID-19-pandemie, het ek die uitdaging baie geniet, asook die feit dat ek so baie in een jaar kon byleer."</p><p>Sy is tans besig met haar MSc in chemie onder studieleiding van prof Selwyn Mapolie en prof André de Villiers.</p><p>Haar raad aan ander studente? </p><p>“Moenie moed opgee nie. Jy is nie alleen nie. Almal voel soms asof hulle nie meer kan voortgaan nie. Maar moenie moed opgee nie. Wat as jy wél kan bereik wat mense sê jy nie kan nie? Ek het tot hier gekom deur voortdurend my grense te skuif en uit my gemaksone te beweeg."</p><p>Sy oorweeg dit om 'n PhD in chemie aan te pak, maar wil ook haar passie vir opvoeding ontgin: “Ek was vir ag jaar lank 'n tutor vir hoërskoolleerders en universiteitstudente. Ek geniet dit om studente te help om daardie aha-oomblik te bereik deurdat hulle hulself uitdaag om hul grense te skuif en uiteindelik ontdek dat die vak waarmee hulle aanvanklik gesukkel het, nou een van hul gunstelinge is."</p><p>Kayla het ook onlangs die SMM-toekenning gekry vir die beste HonsBSc-student in die US se Departement Chemie en Polimeerwetenskap.<br><br></p><p><br></p> |
| Honderde Kaapse pelsrobbe word jaarliks in vislyne en nette verstrengel | https://www.sun.ac.za/afrikaans/Lists/news/DispForm.aspx?ID=8415 | | Honderde Kaapse pelsrobbe word jaarliks in vislyne en nette verstrengel | Media & Communication, Faculty of Science | <p>Vislyn en nette het 'n groot impak op Kaapse pelsrobbe (<em>Arctocephalus pusillus pusillus</em>), die algemeenste mariene soogdier wat aan die kuslyn van Suid-Afrika en Namibië waargeneem word, waar hulle endemies is.</p><p>Alhoewel hul bevolkingsgetalle as gesond beskou word, veroorsaak plastiekbesoedeling, en veral vislyn en nette, erge beserings en kan dit 'n stadige, pynlike dood tot gevolg hê.</p><p>Dit is die eerste resultate van 'n projek wat sedert 2018 die impak van besoedeling op Kaapse pelsrobbe in Namibië ondersoek. Navorsers en omgewingskundiges van die Universiteit Stellenbosch, die Namibië Dolfynprojek en Sea Search, asook Ocean Conservation Namibia, is betrokke by die monitering van die impak van plastiekbesoedeling op die diere. Die eerste bevindings van dié projek is vandeesweek in die vaktydskrif <a href="https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0025326X21007931"><em>Marine Pollution Bulletin</em></a> gepubliseer. </p><p>Die studie het getoon dat dit meestal kleintjies en jeugdige robbe is wat hoofsaaklik deur vislyn om die nek verstrengel word. Van die twee kolonies wat by Walvisbaai en Kaap Kruis gemonitor is, is ongeveer een uit 500 diere geaffekteer. Sedert 2018 het 'n span vrywilligers, onder leiding van Naudé Dreyer van Ocean Conservation Namibia, 191 van die 347 verstrengelde diere wat gedokumenteer is, suksesvol gehelp om los te kom.</p><p>Omdat die span in Afrika werk, met beperkte hulpbronne, het hulle ook die mees doeltreffende en bekostigbare metodes vir die insameling van data ondersoek. Hulle het bevind dat fotografiese skanderings van die kolonies 'n vinnige en akkurate metode was om data te versamel oor verstrengelde individue en die materiaal waarin hulle vasgevang is.</p><p>Dr Tess Gridley, mede-direkteur van die Namibië Dolfynprojek en 'n buitengewone senior dosent aan die US se Departement Plant- en Dierkunde, sê plastiekbesoedeling en veral verlore vislyne en weggooi visnette het 'n groot invloed op die seelewe: “Sodra hierdie robbe verstrengel is, staar hulle 'n baie pynlike en onsekere toekoms in die gesig: dit word moeiliker om kos te vind, en soos die wonde dieper word, beperk dit hul vermoë om te beweeg en dikwels lei dit tot hul dood. Beleidsverandering kan help, soos finansiële aansporing om verlore lyne te herwin, die verantwoordelike wegdoen van nette en volhoubare alternatiewe vir plastiek". </p><p>Stephanie Curtis, 'n nagraadse student verbonde aan die Namibië Dolfynprojek en hoofskrywer van die artikel, sê die impak van plastiekbesoedeling op die oseane is verwoestend: “Robbe moenie op hierdie manier ly net omdat ons nie ons eie gemors kan beheer nie".</p><p>Volgens dr Simon Elwen, mede-direkteur van die Namibië Dolfynprojek en ook verbonde aan die US se Departement Plant- en Dierkunde, is pelsrobbe veral kwesbaar om so verstrengel te raak: “Hulle is baie nuuskierige en speelse diere en sal voorwerpe in die water ondersoek. Maar omdat hulle so 'n dik pels het, raak die lyne maklik verstrengel in die dik pels. "</p><p>Naudé Dreyer van Ocean Conservation Namibia sê die projek is steeds aan die gang: “Sedert die begin van 2021 het ons reeds meer as 600 pelsrobbe in slegs twee kolonies gehelp om van vislyne en nette ontslae te raak. Hierdie is net die punt van die ysberg. Dit is noodsaaklik dat studies soos hierdie die gevolge van plastiebesoedeling op seediere beklemtoon en verandering ten goede meebring".</p><p>Foto's, video en 'n pdf van die artikel is beskikbaar by https://drive.google.com/drive/folders/1TIJEkkX6Y_QR-Eb4dWt55zG9am3t3udr?usp=sharing</p><p><strong>Media onderhoude</strong></p><p>Dr Tess Gridley</p><p>Mede-direkteur van die Namibië Dolfynprojek en Sea Search, en buitengewone senior dosent in die Departement Plant- en Dierkunde, Universiteit Stellenbosch</p><p>E-pos: nam.dolphin.project@gmail.com. </p><p>Sel: +27(0)794292702</p><p>Landlyn : +27 (0) 21 788 1206</p><p> </p><p>Mr Naudé Dreyer</p><p>Ocean Conservation Namibia</p><p>E-pos: info@ocnamibia.org</p><p>Sel: +264 (0) 81 149 7377</p><p> </p><p>Dr Simon Elwen</p><p>Mede-direkteur van die Namibia Dolphin Project en Sea Search en 'n navorsingsgenoot in die Departement Plant- en Dierkunde, Universiteit Stellenbosch</p><p>E-pos: Simon.Elwen@gmail.com</p><p>Sel: +27(0)711395951</p><p>Landlyn : +27 (0) 21 788 1206 </p><p><br></p> |
