​Namate menslike bevolkings groei, bly die ruimte vir wild krimp, wat klein, gefragmenteerde bevolkings tot gevolg het, veral in die geval van spesies wat groot gebiede benodig.

Natuurlike meganismes vir die instandhouding van biodiversiteit sluit die beweging van diere tussen groepe in, gewoonlik deur die migrasie van individue buite hul tuisgebiede. Parke en reservate word egter omring deur heinings om die beweging van wild na mensegemeenskappe en koppelvlakke met vee te voorkom. Die resultaat is 'n beperkte aantal individuele diere wat die genetiese poel kan handhaaf. Inteling kan lei tot verminderde fiksheid van die bevolking om aan te pas by uitdagings, soos veranderings in die omgewing of tot die bekendstelling van siektes wat hul plaaslike uitwissing tot gevolg het.