Universiteit Stellenbosch
Welkom by Universiteit Stellenbosch
Kan seevoëls infraklank waarneem?
Outeur: Wiida Fourie-Basson
Gepubliseer: 19/09/2017

Kan seevoëls infraklank waarneem? En indien wel, gebruik hulle dit om hulle pad oor die uitgestrekte oseane te vind?

’n Fisiologiese ekoloog van die Universiteit Stellenbosch (US), dr. Susana Clusella-Trullas, sal onbekende vaarwaters verken wanneer sy begin met haar soektog na die antwoord op hierdie vraag, in samewerking met ’n span navorsers van die VSA, die Verenigde Koninkryk (VK) en Nederland.

Hulle het onlangs ’n R1,3 miljoen se navorsingstoekenning ontvang uit die Young Investigator Grants van die internasionale Human Frontier Science Program. Hierdie geld is geoormerk vir navorsing oor lewende organismes en hul komplekse organismes.

Die migrasie van seevoëls is steeds een van die mees verstommende verskynsels in die diereryk waarvan ons maar min weet. Oor die jare heen het wetenskaplikes daarin geslaag om te bewys dat sommige voëls die stand van die sterre en die aarde se magnetiese veld gebruik om hul pad te vind. Meer onlangs het ’n groep navorsers van die universiteite van Oxford, Barcelona en Pisa aangetoon dat  stormvoëls op hulle reuksin staatmaak om hul pad terug na hul nes op land te vind, ná hulle weisessie in en oor die see.

Dr. Clusella-Trullas sal saam met die volgende navorsers werk: Jelle Assink, ’n geofisikus van die Royal Netherlands Meteorological Institute in Nederland; Samantha Patrick, ’n gedragsekoloog van die Universiteit van Liverpool in die VK; en Mathieu Basille, ’n ruimte-ekoloog van die Universiteit van Florida in die VSA.

Die idee is om almal se spesialiskennis in te span ten einde hierdie moeilike vraagstuk van alle kante af te probeer uitpluis. 

“As die fisiologiese ekoloog in die span sal ek die gehoorstrukture van verskeie seevoëlspesies onsersoek ten einde hierdie hipotese te toets. Aangesien sommige seevoëls migrasiereise oor geweldige groot afstande aflê, is dit hoogs waarskynlik dat hul van infraklank gebruik maak as ’n medium om hulself mee te oriënteer, storms te vermy en eilandkuste waar te neem,” verduidelik sy.

’n Paar studies het reeds getoon dat wedvlugduiwe infraklank kan waarneem; en sommige van die meganismes en strukture wat by bogenoemde groep hiervoor verantwoordelik is, is ook reeds beskryf.

Sy sal vars karkasse vir hierdie navorsing vanaf verskeie bronne verkry, siende dat seevoëls dikwels ook deel van vissersbote se vangste uitmaak.

“Ons sal deursnitte van die binne-oor van pas afgestorwe seevoëls ondersoek en 3D- beeldingstegnieke gebruik om die strukture wat infraklank dalk kan opvang, te probeer opspoor.”

Sy hoop dat sy in staat sal wees om die meganismes waarmee seevoëls infraklank waarneem, te identifiseer. Dan wil sy onder ’n groot versameling seevoëls hierdie sensoriese organe visueel uitbeeld en meet. Hierdie data sal dan met behulp van ruimtelike modellering geïntegreer word met ander data van die groter internasionale samewerkingsprojek.

Vir meer inligting oor die projek en hulle vordering, besoek die blog by: https://seabirdsound.wordpress.com/

 Op die foto bo, Dr Susana Clusella-Trullas van die US se Departement Plant- en Dierkunde. Foto: Stefan Els